suikerziekte

Diabetes mellitus is een chronische endocriene pathologie die zich ontwikkelt bij mensen met insulineresistentie en pancreasdisfunctie. Vergezeld van aanhoudende hyperglykemie. Patiënten hebben constant dorst, klagen over frequente lediging van de blaas. De ziekte is gebaseerd op een tekort aan eigen insuline tegen de achtergrond van een verhoogd glucosegehalte. Tegen de achtergrond van diabetes is de eetlust vaak verstoord, het algemeen welzijn verslechtert, wonden en zweren genezen niet goed. De ziekte is chronisch, gekenmerkt door constante progressie. Gebrek aan therapie is beladen met beroerte, nierfalen, hartaanval, een significante afname van de gezichtsscherpte. Een sterke schommelingen in de bloedsuikerspiegel kan hyper- of hypoglykemisch coma veroorzaken.

Symptomen

Diabetes mellitus ontwikkelt zich geleidelijk, in de vroege stadia kunnen er geen specifieke symptomen zijn. Vaak wordt een overtreding bij toeval ontdekt tijdens de eerstvolgende geplande inspectie.

De progressie van de ziekte leidt tot klachten van:

• dorst en droge mond
• slapeloosheid
• krampen in de onderste ledematen
• jeuk van de huid
• onbekwaamheid
• verminderde emotionele labiliteit
• overvloedig en frequent urineren
• verhoogde eetlust
• droogheid van de huid en slijmvliezen, die gepaard gaat met scheuren, ulceratieve laesies
• vermindering van de gezichtsscherpte.

Regeneratieprocessen vertragen: wonden, zweren, snijwonden genezen lang. De gevoeligheid in de benen neemt af, tot volledige gevoelloosheid. Progressie van obesitas is mogelijk. Naarmate de ziekte zich verspreidt, begint het haar op de benen uit te vallen, terwijl de beharing van de huid van het gezicht kan toenemen. Xanthomen worden op het lichaam gevormd - kleine gele formaties.

Het urogenitale systeem lijdt vaak: vulvovaginitis wordt vaak gediagnosticeerd bij vrouwen en balanoposthitis bij vrouwen. Metabolische processen zijn verstoord, afweer wordt verminderd, het lichaam wordt minder resistent tegen infectieuze laesies. Langdurig gebrek aan medische zorg kan leiden tot osteoporose. Dit gaat gepaard met klachten van pijn in de gewrichten en wervelkolom, vervorming van de botten en schendingen van hun integriteit.

Oorzaken

Diabetes mellitus gaat gepaard met weefselinsulineresistentie. Hierdoor worden ze minder gevoelig voor de effecten van insuline. Tegelijkertijd blijft het insulinegehalte in het bloedplasma vaak binnen het normale bereik en stijgt het suikergehalte aanzienlijk. De ziekte wordt vaak gediagnosticeerd bij patiënten van oudere leeftijdsgroepen.

Onder de predisponerende factoren die een overtreding veroorzaken, zijn er:

• erfelijke aanleg
• voedingsfouten
• hart-en vaatziekten
• chronische stress
• insufficiëntie van de bijnierschors
• overgewicht

Diabetes kan zich ontwikkelen op de achtergrond van langdurig gebruik van bepaalde groepen geneesmiddelen.

insuline-resistentie

Insulineresistentie is een pathologische aandoening die ten grondslag ligt aan de mechanismen van de ontwikkeling van diabetes mellitus. In het lichaam neemt de gevoeligheid van weefsels voor de werking van insuline af. Er zijn mogelijk geen specifieke symptomen. Overtreding gaat gepaard met overgewicht, verhoogde bloeddruk.

Bij patiënten wordt progressie van vette hepatosis van de lever opgemerkt, kunnen zich hypergepigmenteerde gebieden op de huid vormen: zwarte acanthosis. Om een overtreding te identificeren, is het noodzakelijk om een bloedtest uit te voeren voor glucose, insuline, controleer de HOMA-index. De basis van de therapie is de correctie van het dieet, matige fysieke activiteit.

Overgewicht

Mensen met overgewicht lopen risico: vetweefsel blokkeert de weefselgevoeligheid voor de effecten van insuline. Dit is een van de belangrijkste factoren die leidt tot de ontwikkeling van de ziekte. Overgewicht wordt bij diabetes door meer dan 89% gedetecteerd. De oorzaak van een dergelijke overtreding kan het handhaven van een zittende levensstijl, erfelijke aanleg, stofwisselingsstoornissen zijn. Medische correctie is vereist, de studie van de psychologische toestand, de selectie van een geschikt dieet.

Tumor van de alvleesklier

Tumoren van de alvleesklier kunnen diabetes veroorzaken bij mensen van verschillende leeftijdsgroepen. Meestal zijn deze neoplasmata goedaardig en veroorzaken ze geen specifieke symptomen totdat ze groot worden. Gebrek aan tijdige therapie is beladen met de transformatie van een goedaardige tumor in een kwaadaardige. Tegelijkertijd verschijnen symptomen van algemene intoxicatie, wordt compressie van omliggende organen waargenomen, lijden bloedvaten en zenuwuiteinden.

Om de diagnose te bevestigen, zijn de volgende diagnostische onderzoeken betrokken:

• tumormarkers
• CT-scan
• Magnetische resonantie beeldvorming
• lekke band
• biopsie

Het behandelprotocol wordt individueel gekozen. In de meeste gevallen is een operatie geïndiceerd. Bij maligniteit van het pathologische proces wordt bovendien een kuur met chemotherapie en bestraling voorgeschreven.

Sedentaire levensstijl

Bij een gebrek aan motorische activiteit lijden mitochondriën, de energiestations van elke cel in het lichaam. Dit brengt een verstoring van het functioneren van interne organen, een verslechtering van de stemming en een neiging tot depressie met zich mee. Veel patiënten met diabetes hebben de neiging om stress te grijpen, gaan zelden sporten. Zelfs dagelijkse trainingen van 15 minuten kunnen metabolische processen activeren, de gevoeligheid van cellen voor insuline verbeteren en het risico op diabetes verminderen. Als het niet mogelijk is om dagelijks te oefenen, wordt wandelen in de frisse lucht in een snel tempo getoond. Het wordt aanbevolen om minstens een half uur per dag in de frisse lucht te wandelen en door te brengen.

Hart-en vaatziekten

Onder invloed van hart- en vaatziekten neemt de gevoeligheid van weefsels voor insuline af en neemt het risico op het ontwikkelen van diabetes mellitus toe.

De grootste waakzaamheid moet worden betracht door mensen bij wie de diagnose van dergelijke aandoeningen is gesteld:

• atherosclerose
• arteriële hypertensie
• coronaire hartziekte.

IHD is een myocardiale laesie die optreedt wanneer er onvoldoende bloedtoevoer naar de hartspier is. Het is de meest voorkomende doodsoorzaak, meer dan 75%. Meestal waargenomen bij patiënten met hypertensie, hyperlipidemie, hypodynamie, obesitas, evenals bij rokers. Het is belangrijk om de grondoorzaken van de ziekte tijdig te behandelen, regelmatig onderzocht door een cardioloog.

Onjuiste voeding

Een belangrijke factor is de voeding van mensen met diabetes. Ze zijn vatbaar voor overeten, terwijl ze lijden aan een tekort aan voedingsstoffen. Ze hebben vaak een tekort aan dergelijke essentiële stoffen:

• mineralen waaronder chroom, selenium, mangaan, ijzer, zink, koper
• meervoudig onverzadigde vetzuren - gezonde vetten in wilde vis, ghee, hoogwaardige koudgeperste plantaardige oliën
• eiwit, de bouwstof voor nieuwe cellen en weefsels
• vetoplosbare stoffen: vitamine A, E, D.

Het dieet wordt vaak gedomineerd door eenvoudige koolhydraten en suiker, die de darmmicroflora negatief beïnvloeden, de beschermende eigenschappen van het lichaam verminderen. Als een overmatige hoeveelheid suiker en koolhydraten het lichaam binnenkomt, veroorzaakt dit glucosestoten en overbelasting van de alvleesklier.

Endocriene ziekten

Diabetes mellitus kan zich ontwikkelen tegen de achtergrond van endocriene ziekten:

• pancreatitis
• hypofyse-falen
• hypothyreoïdie
• hyperthyreoïdie
• thyreotoxicose
• disfunctie van de bijnieren.

In dit geval vereist het een complex effect op de oorzaak, die diabetes veroorzaakte. Patiënten krijgen vaak hormonale medicijnen voorgeschreven: cursussen of op regelmatige basis. Het is ook belangrijk om de bron van stress te elimineren, de slaap te normaliseren. Het is belangrijk om te zorgen voor voldoende inname van jodium, selenium, zink en ijzer om de normale werking van de endocriene klieren te garanderen.

Infectieziekten

De manifestatie van diabetes mellitus wordt vaak waargenomen bij een langdurige progressieve infectieziekte:

• herpes
• virale hepatitis
• herpes

Chronische infectie put de afweer van het lichaam uit, waardoor het vatbaarder wordt voor andere ziekten. De primaire manifestatie van hepatitis kan een symptoom worden van een virale ziekte. In dit geval is het belangrijk om met de oorzaak te werken - de bron van infectie en de virale belasting van het lichaam te verminderen. Gebruik hiervoor antivirale middelen, immunostimulantia, medicijnen voor symptomatische correctie.

medicijnen

Bepaalde groepen medicijnen kunnen ook de manifestatie van diabetes bij ouderen of middelbare leeftijd veroorzaken.

De risicogroep omvat mensen die nemen:

• synthetische corticosteroïden
• diuretica
• cytostatica

Medicijnen kunnen alleen worden ingenomen op voorschrift van een arts. Als medicijnen insulineresistentie veroorzaken met een verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes, is het raadzaam om de afspraak te heroverwegen, de dosis aan te passen en alternatieve middelen te kiezen om deze te vervangen. Het is onmogelijk om op eigen houtje medicijnen voor te schrijven of ermee te stoppen, omdat dit het beloop van de onderliggende ziekte kan verergeren, voor de behandeling waarvan de beschreven medicijnen werden aanbevolen.

Chronische insufficiëntie van de bijnierschors

Bijnierinsufficiëntie leidt vaak tot de ontwikkeling van diabetes. Het komt voor bij patiënten met onvoldoende hormonale secretie van de bijnieren. Kenmerkende symptomen: bronspigmentatie op de huid, slijmvliezen, gevoel van zwakte, braken, diarree, verminderd bewustzijn. Vergezeld van water- en elektrolytenstoornissen, disfunctie van het cardiovasculaire systeem. De behandeling wordt op een complexe manier uitgevoerd: de oorzaak wordt geëlimineerd, corticosteroïden, symptomatische geneesmiddelen worden gebruikt.

Mogelijke complicaties

Gebrek aan tijdige behandeling van diabetes mellitus is beladen met dergelijke complicaties:

• Diabetische angiopathie - verhoogde vasculaire permeabiliteit, verhoogd risico op trombose, hart- en vaatziekten.
• Diabetische voet - treedt op tegen de achtergrond van stoornissen in de bloedsomloop in de onderste ledematen.
• Trofische ulcera in de onderste ledematen.
• Diabetische polyneuropathie, een aandoening die de perifere zenuwen aantast, komt voor bij meer dan 70% van de patiënten met diabetes. Na verloop van tijd kan polyneuropathie veranderen in neuropathie. Deze complicatie is zeldzaam, maar vereist tijdige, hoogwaardige medische zorg.
• Diabetische nefropathie, waarbij het de bloedtoevoer naar de bloedvaten van de nieren belemmert en de kans op het ontwikkelen van nierfalen vergroot.
• Diabetisch coma is de gevaarlijkste complicatie die gepaard gaat met de dood.

Hyperglykemie treedt op wanneer er een significante stijging van de bloedglucose is. Dit gaat gepaard met zwakte, algemene malaise, verlies van eetlust, hoofdpijn. Als er geen passende maatregelen worden genomen, begint de patiënt zich ziek te voelen, het braaksel ruikt naar aceton. Verlicht pijn in de buik, verlaagt de bloeddruk. Om gevaarlijke complicaties te voorkomen, is het belangrijk om tijdig te beginnen met de behandeling van insulineresistentie/diabetes mellitus en de bloedsuikerspiegel constant te controleren. Het is onmogelijk om zelf medicijnen te selecteren, omdat ze mogelijk niet het juiste therapeutische resultaat hebben en complicaties veroorzaken.

Met welke arts contact opnemen?

Bij de eerste symptomen van diabetes is het raadzaam om een endocrinoloog te raadplegen. De arts zal een uitgebreide diagnose stellen met behulp van laboratorium- en instrumentele technieken, en zal de mate van progressie van de aandoening bepalen. In de toekomst kan het nodig zijn om andere artsen te raadplegen: een cardioloog, een voedingsdeskundige, een oncoloog, een gynaecoloog. Het is belangrijk om alle instructies van artsen op te volgen en af te zien van zelfmedicatie.

Diagnostiek

Om de diagnose te bevestigen, schrijft de arts een uitgebreide diagnose voor:

• bloedglucose op een lege maag
• ketonlichamen en suiker in de urine
• geglycosyleerde hemoglobine
• C-peptide
• insuline
• glucose tolerantie testen.

Om de suiker in de urine te bepalen, worden speciale teststrips gebruikt. Voor de tijdige detectie van complicaties van diabetes mellitus, wordt aanbevolen om een echografisch onderzoek van de nieren, reovasografie van de ledematen uit te voeren en ook de structurele en functionele toestand van de hersenen te controleren.

Behandeling

Het behandelprotocol wordt voor elke patiënt afzonderlijk gekozen. Tegelijkertijd wordt rekening gehouden met leeftijd, bijkomende chronische, somatische ziekten. Therapie wordt voor het leven uitgevoerd, de patiënt moet onder constant toezicht staan van een endocrinoloog. In de eerste fase herzien ze het dieet, verminderen ze het aantal maaltijden.

Optimaal is twee maaltijden per dag, zonder tussendoortjes. Ontbijt met gezonde vetten, eiwitten, koolhydraten kan je halen uit groenten. Bakkerijproducten, bronnen van suiker en andere enkelvoudige koolhydraten worden volledig uit het dieet verwijderd. Porties zijn klein, zorgen voor verzadiging door de uitgebalanceerde samenstelling en de aanwezigheid van vet.

Geneesmiddelcorrectie omvat het gebruik van dergelijke groepen medicijnen:

• hypoglycemische middelen
• medicijnen om de bloedcirculatie en microcirculatie te herstellen
• geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk (indien geïndiceerd)

Het behandelingsregime wordt individueel gekozen en vaak aangevuld met vitamine-mineraalcomplexen, aminozuren: taurine, glycine. Medicijnen zullen niet helpen het probleem volledig te elimineren. Van de patiënt wordt verwacht dat hij een verantwoordelijke houding heeft ten aanzien van correctie van de levensstijl en het opvolgen van alle aanbevelingen van de arts.

Patiënten met diabetes krijgen matige lichamelijke activiteit te zien. Dit voorkomt verdere progressie van het pathologische proces en de ontwikkeling van complicaties. Aanbevolen dagelijkse wandelingen, yoga, zwemmen, gymnastiek, ademhalingsoefeningen. De beste optie - lessen onder toezicht van een instructeur. Het wordt aanbevolen om het volume van de ladingen van tevoren met de arts te bespreken.

preventie

Om diabetes te voorkomen, is het belangrijk om het dieet te volgen, het lichaamsgewicht te normaliseren, de bron van stress te elimineren, de werkmodus, rust en slaap te herstellen. Het is belangrijk om het dieet te herzien, voldoende gezonde vetten en vezels op te nemen en eenvoudige koolhydraten te verminderen. Het is belangrijk om de slaap te herstellen: ga uiterlijk om 23. 00 uur naar bed, slaap in een donkere, koele kamer.

Bijzondere aandacht wordt besteed aan fysieke activiteit: dagelijks wandelen in de frisse lucht, hardlopen, stevig wandelen, zwemmen en alle andere geschikte, haalbare vormen van fysieke activiteit. Lichamelijke inactiviteit is onaanvaardbaar en kan het beloop van insulineresistentie verergeren. Ademhalingsoefeningen zijn nuttig: pranayama, Buteyko-ademhaling, om te zorgen voor voldoende zuurstoftoevoer naar de weefsels.

Mensen en risicogroepen wordt geadviseerd om de indicatoren van glucose en geglycosyleerde hemoglobine, insuline te controleren. Weiger bij het eerste teken van een overtreding zelfbehandeling en wend u tot een ervaren endocrinoloog.

De prognose voor patiënten die onmiddellijk medische hulp zochten en hun levensstijl aanpasten, is meestal gunstig. Ze kunnen een lang en kwalitatief leven leiden zonder de gevaarlijke complicaties van de ziekte onder ogen te zien. Het ontbreken van therapie leidt tot een verlaging van de levensverwachting en acuut/chronisch ontwikkelende complicaties.